Dlaczego zaczełam pisać?
Dostałam zadanie od mojej terapeutki,aby napisać życiorys.
No to zaczynamy...
Zawsze marzyłam o rodzinie.
Ja,mąż,gromatka dzieci,dom,ogród oczywiście pare psów.
Moje doświadczenia bardzo rozmyły się z rzeczywistością.
Pochodzę z rodziny "dysfunkcyjnej"
Pierwsze wspomnienia jakie mam to zapracowana mama,
ojczym który miał sfrizofremie
i brat który mnie gwałcił mówiąc
"jak komuś powiesz,pójdziesz do domu dziecka"
Panicznie bałam się domu dziecka..
Pamiętam jak brat trafił do poprawczaka......
Najpierw była rozpacz,niedowierzanie....
a potem zaczął się roczny koszmar....
przyjeżdzał do domu co dwa tygodnie.....
co noc nasłuchiwałam jego kroków....
idzie.....przerażenie....strach....niezrozumienie...
bolał tylko pierwszy raz....
raz który spustoszył moje 6cioletnie ciało....
czułam się brudna....i tak przez rok...
Psychikę zrujnowała mi mama,której o wszystkim powiedziałam....
Miałam nie całe 7lat....NIE WIERZĘ CI....
Te słowa dudnią mi w głowie do dzisiaj....
Któregoś dnia przyjechali po mnie i zabrali mnie do domu dziecka
Byłam szczęśliwa